woensdag 23 februari 2011

Gouden bussiness

Het is bloedverziekend heet, een graadje of 30 toch al gauw. St. Thomas baadt in het zonlicht. Het is dat we aan de ander kant van het eiland afmeren, want anders zouden we kunnen denken dat we de laatste twee jaren niet zijn weggeweest. Het water is nog even blauw, honderden bootjes dobberen in de baai, het eiland is nog immer groen, met daarin verstrooid de huizen van Charlotte Amalie.
De Noordam ligt afgemeerd bij een shoppingmall van zo'n 200 winkels, driekwart daarvan zijn juweliers en allemaal hebben ze het even druk, alsof ze de blinkers gratis weggeven. Het tegendeel is waar. De overige winkels verkopen kleding en souvenirs en doen het kwa drukte niet onder voor de juweliers. Hier worden gouden zaken gedaan. En als we even later door downtown Charlotte Amalie rijden, blijkt dat de aantallen winkels en de onderlinge verhoudingen niet verschillen van die van de mall. Klandizie genoeg.

Nu liggen er vandaag dan ook vijf grote cruiseschepen voor de de kant. Aan de ene kant, in Long Bay, de drie 'kleintjes' die bij elkaar toch een muur metselen van een kilometer lang en zo'n tien, elf verdiepingen hoog. Maar aan de andere kant de echte grote jongens: Allure of the seas van 17 etages hoog en de Eurodam, toch ook nog elf dekken in omvang. Bij elkaar brengen ze zo'n 20.000 eendaagse inwoners naar het eiland. En die hebben ieder wel een paar dollars te besteden. De boekaniers van vroeger zouden er hun vingers bij hebben afgelikt, want die hadden hier hun schuilplaatsen. Het optrekje van zwartbaard de piraat staat er nog, net als het bankje van waar sir Francis Drake de zee aftuurde. De hele toeristische industrie draait hier op het thema piraterij.
Maar wij worden niet gekielhaald, noch hoeven we te sprietlopen. Wij komen vrijwillig ons geld brengen en vertrekken gewoon weer aan het eind van de dag, de portemonnee wat leger, het hoofd wat voller met indrukken. Het was leuk hier weer even te zijn.

Gary T'to speelde aan boord en maakte indruk