donderdag 17 februari 2011

Drankloze dronkenschap

De wind is straf, kracht 6. De zon brandt aan de hemel, maar op ons vel wint de koelte van de wind de strijd, dus oppassen dat we niet verbranden. Want het is best lekker om in de zon te zitten (sorry thuisblijvers, maar de zon was een van de redenen dat we nu hier dobberen). Het is de noordoost passaat die ons parten speelt. Niet vreemd, want die had toch iets met de Nederlandse Antillen? Ik heb er vroeger iets over op school geleerd, maar de juiste context is me even ontschoten.
We schommelen nog behoorlijk, verkeren in een constante staat van drankloze (nou ja, bijna dan) dronkenschap. Afstanden kunnen nooit in een rechte lijn worden afgelegd, altijd maar zwalken, dus iedere meter wordt al gauw anderhalve meter. Nog gekker is het in de gym, de sportschool op het hoogste dek met uitzicht op de boeg van de Noordam. Niet alleen moeten we rekening houden met hellingspercentages die de apparaten ons opleggen, met regelmaat moeten we ook zijdelings corrigeren. Even doorstappen op de loopband kan niet met losse handen, dan lig je zo tandenloos naast het apparaat. En fietsen op de hometrainer vergt hier ook al behendige stuurmanskunst, hoewel je geen centimeter van je plaats komt. Maar we houden vol, zij aan zij, apparaat na apparaat. Jaja, we zijn gemotiveerd, want er komen deze weken heel wat verleidingen op het gebied van eten en drinken voorbij en we willen niet tonnetjerond terugkeren.


De layout van het schip wijkt iets af van haar zusterschepen. De Noordam was de laatste van de vier Vista-schepen van de HAL, maar is de enige nog met de originele indeling. Dus staan we even raar te kijken als we de internethoek annex bibliotheek en coffeecorner op dek 3 tegenkomen (waar ze in het originele ontwerp waren getekend) en niet op dek 10, naast het Crow's Nest (waar naartoe ze op de andere drie schepen inmiddels zijn verhuisd). Misschien zijn er nog meer veranderingen, maar die zijn we nog niet tegengekomen.
Of ze zijn ons ontgaan, net zoals ieder gevoel voor tijd en dag ons ontglipt. Als het vandaag formal night is, dan moet het nu de 17de zijn. Dus gaan we straks strak in het pak aan tafel, doen we (nog strakker in het pak) daarna nog een rondje schip en draaien we weer hoogst vermoeid ons bed in. Gezien de snelheid van de Noordam kun je niet spreken van een jetlag, maar zou shiplag bestaan? Of is het toch nog een vertraagde jetlag?
In elk geval wordt het weer een kort nachtje, want voor de tweede keer in successie wordt ons een uur ontstolen. Zo wordt het toch nog een behoorlijk korte cruise. Ik ben benieuwd of we die uren nog ergens terugkrijgen, anders moet ik ze misschien toch maar declareren bij de HAL, want zo word je wel erg snel oud.
Morgen nog een dagje op zee en dan de eerste aanloophaven: Philipsburg op St. Maarten.
(wordt vervolgd)

Gary T'to speelde aan boord en maakte indruk